گریه بر میت

روایتی در صحیح مسلم مبنی بر گریه بر میت وجود دارد که ما به تحقیق و بررسی آن می پردازیم و از آنجا که کتاب صحیح مسلم مورد اعتماد اهل سنت می باشد ما به بحث سندی ان نمی پردازیم و فقط مواردی که از این روایت استفاده می شود را بیان می داریم . 

 108 - ( 976 ) حدثنا أبو بکر بن أبی شیبة وزهیر بن حرب قالا حدثنا محمد بن عبید عن یزید بن کیسان عن أبی حازم عن أبی هریرة قال

 : زار النبی صلى النبی صلى الله علیه و سلم قبر أمه فبکى وأبکى من حوله فقال استأذنت ربی فی أن أستغفر لها فلم یؤذن لی واستأذنته فی أن أزور قبرها فأذن لی فزوروا القبور فإنها تذکر الموت(صحیح مسلم (2/ 671)- 36 - باب استئزان النبی صلى الله صلى الله علیه و سلم ربه عز و جل فی زیارة قبر أمه) 

رسول اکرم می فرمایند که قبر مادرم را زیارت کردم و گریه نمودم و تمام افرادی که اطراف من بودند به گریه افتادند و از خداوند اجازه گرفتم که برای مادرم استغفار کند و به من خدا اجازه نداند و بعدا به من در زیارت قبر اجازه دادند و قبرها را زیارت کردیم و همانا زیارت قبور یاد مرگ را در دل زنده می کند . 

مواردی که از این روایت استفاده می شود :

1.      جواز اصل زیارت

2.      جواز گریه بر میت

3.      جواز گریاندن دیگران برای میت 

 

4.      اجازه زیارت قبور به اذن خداوند متعال

5.      دستور پیامبر برای زیارت قبور ( استحباب )

6.      فلسفه زیارت قبور

7.      جواز زیارت قبر مسلمانان با اولویت

8.      جواز استغفار برای میت مسلمان

9.      تشخص قبر میت پس از سالها

10. سودمند بودن استغفار برای میت

11. جواز شفاع برای میت

12. جواز سفر برای زیارت قبور

13. جمعیت برای  این عمل برده است

14. هر چه که پیامبر آنجا گفته باشد روضه می شود

15. کثیر ما روایت داریم که زیارت رفتن شخص مشرک ممنوع است و اجازه به این عمل نداده است و حال اینکه در این مورد اجازه رفتن به قبور می کند یعنی اینکه این شخص مشرک نمی باشد .

16. هم مرد و هم زن برده