مسلم بن حجاج مىگوید: پیامبر پس از فرمودن «إنّی تارک فیکم»، سه مرتبه فرمود:
أذکّرکم اللَّه فی أهل بیتی، أذکّرکم اللَّه فی أهل بیتی، أذکّرکم اللَّه فی أهل بیتی.
تکرار، تذکر و توجّه دادن به اهل بیت جز لزوم پیروى از ایشان معناى دیگرى ندارد.
و در ترمذی است که رسول اکرم به این علت اهل بیت علیهم السلام را ...
مسلم بن حجاج مىگوید: پیامبر پس از فرمودن «إنّی تارک فیکم»، سه مرتبه فرمود:
أذکّرکم اللَّه فی أهل بیتی، أذکّرکم اللَّه فی أهل بیتی، أذکّرکم اللَّه فی أهل بیتی.
تکرار، تذکر و توجّه دادن به اهل بیت جز لزوم پیروى از ایشان معناى دیگرى ندارد.
و در ترمذی است که رسول اکرم به این علت اهل بیت علیهم السلام را تأکید می کند که ایشان از گمراهی و اشتباه مصون هستند .
توضیح مورد دوم که اخبار رسول اکرم در عدم جدایی قرآن و عترت .
حضرت فرمودند که اصلا و به هیچ وجه قرآن از اهل بیت علیهم السلام جدا نخواهند شد و تا روز قیامت باقی هستند یعنی تا قرآن است اهل بیت هم هستند .
بر اساس روایات معتبر فریقین، اصحاب پیامبر نیز در قیامت بر پیامبر وارد مىشوند و چون رسول خدا صلى اللَّه علیه وآله از احوال ایشان مىپرسد، خداوند عملکرد آنان پس از رحلت پیامبر اکرم صلى اللَّه علیه وآله را یادآور مىشود. در برخى از نقلهاى حدیث آمده است:
إنّکم ستردون علیّ الحوض وتختلجون دونی فأقول: یا ربّ، أصحابی، أصحابی، فیقال: إنک لا تدری ما أحدثوا بعدک (مسند البزّار: 1/ 476/ ش 3168)
به زودى در کنار حوض بر من وارد خواهید شد و نزد من جدا مىشوید، پس من مىگویم: اى خدا، [اینان] اصحاب من، اصحاب من هستند؟! ندا مىرسد: تو نمىدانى که بعد از تو [این اصحاب] چه کردند.
به نظر مىرسد که پیامبر اکرم صلى اللَّه علیه وآله در این قسمت از حدیث، به فرجام بد بیشتر صحابه خود اشاره دارد، چنان که در صحیح بخارى نیز به روسیاهى اکثر اصحاب در روز قیامت تصریح شده است. بخارى نقل مىکند:
فلا أراه یخلص منهم إلّامثل همل النعم (صحیح البخاری: 7/ 208)
از صحابه [در آن روز] خلاصى پیدا نمىکند مگر عده اندکى.
امر به ثقلین چنان مهم است که پیامبر اکر در روزهای پایانی عمر شریفشان مسلمانان را به تمسّک به قرآن و عترت وصیت مىکند.
مناوى در فیض القدیر مىنویسد:
ووصّى امّته بحسن معاملتهما وإیثار حقّهما على أنفسهما والإستمساک بهما فی الدین (فیض القدیر شرح الجامع الصغیر: 3/ 20.)
پیامبر اسلام [قرآن و عترت] را در امت باقى گذاشت و به خوش رفتارى مقدم نمودن حق آن دو بر خود و گرفتن دین از آنان سفارش نمود.
حال اگر به دیده انصاف بنگرید معلوم مىشود که کدام فرقه از مسلمانان تابع قرآن و اهل بیت هستند و اعمال خود را بر کتاب و عترت عرضه مىدارند. از همین جاست که محقق و دانشمند منصف چارهاى جز ایمان و زانو زدن و کسب علم از مکتب اهل بیت را ندارد.
حدیث سفینه
دومین حدیثى که بر عصمت دلالت دارد حدیث سفینه است. حدیثى که پیامبر اکرم صلى اللَّه علیه وآله فرمود:
مثل أهل بیتی مثل سفینة نوح، من رکبها نجى ومن تخلّف عنها غرق (). المستدرک على الصحیحین: 2/ 343؛ المعجم الأوسط: 5/ 355)
مثال اهل بیت من مانند کشتى [نجات] نوح است، هرکس سوار شود نجات یابد، و هر کس دورى کند غرق مىشود.
در باره صحت این روایت باید عرض کنیم که ابن حجر مکى با وجود تعصّبش، به صحت حدیث سفینه اقرار مىکند.
وى مىنویسد:
صحّ حدیث إن مثل أهل بیتی.
احمد زینى دحلان که در سرزمین حجاز فقیه بزرگ زمان خود بوده است درباره حدیث سفینه مىگوید:
صحّ عنه صلّى اللَّه علیه وآله من طرق کثیرة (نفحات الأزهار: 4/ 117)
صحت [حدیث سفینه] به سندهاى فراوانى ثابت شده است.
پس به اقرار علماء بزرگ اهل سنّت، حدیث سفینه به یقین از پیامبر خدا صلى اللَّه علیه وآله صادر شده است.